Մինաս Ավետիսյանը Ծնվել է 1928 թվականին Գաջուրում։ Նկարչությամբ սկսել է զբաղվել Հակոբ Անանիկյանի հանդիպումից հետո։ Իրեն շատ է դուր եկել Մարտիրոս Սարյանի նկարները։ Նրա արվեստի վրա մեծ ազդետություն են ունեցել Հայկական նկարչությունն ու Իտալական հերածննդի ժամանակաշրջանի նկարիչները։ Սովորել է Թեռվերեզանի անվան ուսումնարանում, հետո ընդունվել գեղարվեստաթատերականի ինսիտուտ, իսկ հետո գնում սովորելու Լենինգրադ։ Այնտեղ էլ ծանոթանում է Իտալական վերաշրջանի նկարների հետ։Եղել է ՍՍՀ նկարիչների միության անդամ։ Նկարվել է իր մասին պատմող վավերագրական ֆիլմում։ 1972 թվականին հունվարի մեկին հրդեհ է լինում և բոլոր նկարները վառվում են։ Դրանց մեջ էին նաև Փարիզում կայանալի ցուցահանդեսի նկարները՝ մոտ 300 նկար։ Մինասը շատ է նկարել իր ծննդավայր Ջաջուռի բնավայրը։ Նրա անշխատանքներում շատ են մոր համար նկարները։ Նա նախընտրում էր աշխատել կարմիր, կապույտ, դեղին և նարնջագույն գույներով։ Նա ստեղծել է մոտ 500 մեծ ու փոքր նկարներ։ Նկարների մեջ կան դիմանկարներ, որմնանկարներ, Հայկական լեռնաշխարհը պատկերող բնանկարներ և նադյորմորդներ։ 1977 թվականին բացվում է Մինաս Ավետիսյանի արվեստանոց թանգարանը։ Մինաս Ավետիսյանը զբաղվել է նկարչությամբ 15 տարի։ Մահացել է ավտովթարից։
