1.Գրավոր մեկնաբանեք հատվածները.
Ա. Առաջ Մութ աշխարհն էլ է եղել մեզանից մոտիկ,– ասում էր Գյուլնազ տատը։– Պատահել է, որ աղջկերքն իլիկ մանելիս՝ հանկարծ թելը կտրվել է, և իլիկը մի հորի միջով ընկել է Մութ աշխարհը։ Եթե իլիկ մանող աղջիկը մի բարի աղջիկ է եղել, Ներքի աշխարհի բարի պառավները նրա իլիկը վեր նետելով՝ ետ են դարձրել նրան։ Բայց հիմա Ներքի աշխարհն էլ է հեռացել մեզանից»։
Ամեն ինչ կախված է մարդուց, եթե մարդ լավն է և ունի բարի հոգի, նրա դժբախտության ժամանակ նրան կօֆնեն, իսկ եթե մարդը չար է և բոլոր նեղացրել է, նրան էլ ոչ ոք չի օգնի:
Բ. «Հին ժամանակներում, ճշմարիտ է, Ներքի և Վերին աշխարհների մեջ սերտ հարաբերություն է եղել, բայց հետո մեր մեղքիցն է եղել, թե պատահմամբ՝ մեր աշխարհը ցածրացել է, առաջ՝ քիչ, և հետո՝ շատ։ Լսած ենք, որ մեր հեռացած ժամանակն էլ մի սանդուղք է եղել, և այդ սանդուղքով արդար մարդիկը վեր բարձրանալիս և վայր իջնելիս են եղել, բայց հիմա այդ սանդուղքն աներևութացել է, էլ չի երևում…»:
Այստեղ ասվում էր, որ մարդ կարող է իր սխալների վրա սովորել և չար մարդուց բարի մարդ դառնալ, բայց տատիկի ասելով դա հնարավոր էր միայն անցյալում, և հիմա մարդ մնում է այնպիսին ինչպիսին կա հիմա:
2. Գրե՛ք ձեր կարծիքը հեքիաթի վերաբերյալ:
Իմ կարծիքով հեքիաթում տատիկը երեխաներին հետաքրքրելու և ուրախացնելու համար տարբեր ֆանտաստիկ պատմություններ էր պատմում:
