Մի քանի օր առաջ ես վերջացրել եմ «Սպանություններ այբբենական կարգով» գիրքը, այն շատ հետաքրքիր էր, և իմ համար շատ անսպասելի վերջ ուներ: Որպեսզի այն մարդկանց ովքեր պատրաստվում են կարդալ չասեմ թե մարդասպանը ով է, ուղղակի կարճ կպատմեմ գրքի մասին:
Ամեն ինչ տեղի է ունենում կապիտան Հասթինգսի դեմքից, հնեց առաջին գլխում Էրքյուլ Պուարոն ցույց է տալիս նամակ ստացված ոմն «A.B.C.»-ից, որտեղ ասվում էր, որ այս օրը ինչ որ բան է տեղի ունենալու: Բոլորը համարում էին, որ դա ուղղակի ինչ որ խելագար է ուղարկել, բայց Պուարոն անհանգստանում էր: Մի քանի օրից եկավ նշված օրը, բոլորը արդեն մոռացել էին այդ նամակի մասին, բայց մյուս օրը պարզվեց որ տեղի է ունեցել սպանություն:
Պուրաոն գնացել է կասկածյալների մոտ, նաև հանծագործության վայրը: Այդպես տեղի է ունեցել 3 սպանություն, երբ պուարոն արդեն համարյա գտել էր մարդասպանին, տեղի ունեցավ արդեն չորորդ սպանությունը, երբ մարդասպանը գնաց ոստիկանություն որտեղ ուշագնաց եղավ, հետո Պուարոյին կանչեցին մարդասպանի հետ խոսալու: Պարզվեց որ, մարդասպնը էպիլեպսիայով մի ծերուկ էր, ով ընդհունում էր, որ ինքը սպանություններ է կատարել: Խոսալուց հետո Պուարոբն հասկացավ որ մարդասպանը հենց ինքն էր բայց նա կազմակերպողը չէր:
Վերջում Պուարոն գտավ կազմակերպողին, և ծերուկին բաց թողեցին:
