1. Բնազդ-հոտառություն, վիշտ-ցավ, հողաթումբ-հողակույտ։
  2. Մի բժիշկ որսորդ մի ագռավ ուներ։ Որին նա հաճախ էր տանում որսի։ Ագռավը օգնում էր որս անել և մոլորվելու դեպքում տանում էր քաղաք։ Մի անգամ էլ ճաշ ուտելուց սպասում էր ագռավին։ Ագռավը իջնում է ագռավների խմբից և իրար հետ ճաշ են ուտում։ Այդպես անցնում են տարիներ և մի օր բժիշկ որսորդը մահացավ։
  3. Մաս 1
    «Օգնական ագռավը»

Ասում են-նրան ճանապարհը

Մաս 2

«Թուխիկ ընկերը»

Բժիշկը դուրս էր գալիս-փետրավոր ընկերը

Մաս 3

«Միայնակ Թուխիկը»

Բայց որովհետև-երիտասարդ սերունդները…

4. Թուխիկը ամեն դժվարության ժամանակ օգնում է իր տիրոջը, օրինակ՝ անտառում մոլորվելուց կամ որս բռնելուց և այլ բաներում։

5. Քաղաքում ասելիք էր դարձել Թուխիկը-բոլորը քաղաքոմ Թուխիկի մասին էին խոսում։

6. Ագռավի հավատարմությունը երևում է, երբ նրա տերը մահանում է, և ագռավը չի ուզում հեռանալ տիրոջ գերեզմանի մոտից։

7. Թուխիկը հավատարիմ, իսկական ընկերոջ պես, խելացի ագռավ էր։

8. Այո։ Իմ կարծիքով սա իրականություն է։

9. «ԻՄ ՍԻՐԱԾ ԿԵՆԴԱՆԻՆ»

Որոշել եմ պատմել իմ վեցերորդ ծննդյան տարեդարձի մասին։ Այդ օրը, երբ ես արթնացա և գնացի մայրիկիս գրկելու, գնալիս մայրիկիս կողքին տեսնում եմ մի արարած և չեմ հասկանում շուն է, թե կատու թե ինչ։ Հարցնում եմ, թե ինչ է պատասխանում են՝ կատու։ Շորերս հագնում եմ ևմայրիկս ուզում է ինձ նկարել կատվի հետ։ Նկարվելուց կատուն ինձ ճանկռեց, իսկ երբ քիչ էր մնացել դպրոց գնալուն, որոշեցինք անուն հորինել նրան, բայց չհասցրինք։ Իսկ այդ օրը դպրոցում միայն կատվի մասին էի խոսում։ Երբ գնացինք տուն որոշեցին կատվի անունը դնել Նապո։ Ես կատվի հետ ընկերացա, սկսեցի չվախենալ և սիրել նրան։ Այդ օրվանից Նապոն դարձավ իմ ամենասիրելի կենդանին։

You are currently viewing Մայրենի