ОБ УМЕНИИ БЫТЬ БЛАГОДАРНЫМ
На полке стоял маленький глиняный кувшинчик для воды. В углу комнаты на кровати лежал больной, томимый жаждой. «Пить! Пить!..» — поминутно просил он. Но он был совсем один, и некому было помочь ему. Мольба больного была так жалобна, что кувшинчик не выдержал. Сострадание переполняло его. Прилагая невероятные усилия, он подкатился к постели больного, остановившись возле самой его руки. Больной открыл глаза, и взгляд его упал на кувшинчик. Собрав все свои силы, человек взял кувшинчик и прижал его к горячим от жара губам. И только теперь он понял, что кувшин пуст! Собрав последние силы, больной швырнул кувшинчик об стену. Тот разлетелся на бесполезные куски глины.
Помните о благодарности — никогда не превращайте в куски глины тех, кто стремится вам помочь, даже если их попытки тщетны․
Դարակի վրա դրած էր մի կավե բաժակ։ Սենյակի անկյունում մահճակալ կար որի վրա մի հիվանդ և ծարավ մարդ էր պառկած։ «Ջուր, ջուր»-Խնդրում էր նա։ Բայց սենյակու միայն նա էր, և ոչ ոք չեր կարող նրան օգնել։ Նրա խնդրանքը այնքան խղճալի էր, որ բաժակը չհերիքեց։ Շատ ջանք թափելով նա մոտեցավ հիվանդի ձեռքի մոտ։ Հիվանդը աչքերը բացեց և տեսավ բաժակը։ Հավաքելով իր բոլոր ուժերը նա վերցրեց բաժակը մոտեցրեց շրթունքներին, և հասկացավ , որ այն դատարկ է։ Հավաքելով վերջին ուժերը նա զայրությունից գցեց բաժակը պատին, որը ժարդվեց կավի փոքր մասերի։
