Original
A Farmer walked through his field one cold winter morning. On the ground lay a Snake, stiff and frozen with the cold. The Farmer knew how deadly the Snake could be, and yet he picked it up and put it in his bosom to warm it back to life.
The Snake soon revived, and when it had enough strength, bit the man who had been so kind to it. The bite was deadly and the Farmer felt that he must die. As he drew his last breath, he said to those standing around, “Learn from my fate not to take pity on a scoundrel”.
Moral: There are some who never changes their nature, regardless of how good we behave with them. Always stay alert and maintain the distance from those who are there only thinking about their own benefits.
Թարգմանված տարբերակը
Ձմեռային մի ցուրտ առավոտ մի հողագործ անցավ իր դաշտով: Գետնին պառկած էր Օձը՝ թունդ ու ցրտից սառած։ Ֆերմերը գիտեր, թե որքան մահացու կարող է լինել Օձը, և այնուամենայնիվ, նա վերցրեց օձին և դրեց այն իր գրկում, որպեսզի այն տաքանա և վերակենդանանա:
Օձը շուտով վերակենդանացավ, և երբ բավական ուժ ստացավ, կծեց այն մարդուն, ով այդքան բարի էր իր հանդեպ: Խայթոցը մահացու էր, և Ֆերմերը զգաց, որ շուտով մահանալու է: Վերջին շունչը քաշելիս նա շուրջը կանգնածներին ասաց. Իմ սխալից սովորեք չխղճալ սրիկաներին։
Իմաստ. Կան ոմանք, ովքեր երբեք չեն փոխում իրենց էությունը, անկախ նրանից, թե որքան լավ ենք վարվում նրանց հետ: Միշտ զգույշ եղեք և հեռու պահեք նրանցից, ովքեր այնտեղ են՝ մտածելով միայն իրենց օգուտների մասին:
