Հովհաննես Թումանյանը փոքր ժամանակ ուներ 3 քույր և 4 եղբայր։ Նա ժամանակից շուտ սկսեց քայլել։ Հովհաննես թումանյանը մի քիչ չարաճճի էր և լացկան։ Նա մի քնգամ անցել է պատի վրայով և գնացել է կովիկի մոտ, կովիկը նրան հարվածել է նրան և գցել, Հովհաննես Թումանյանը մի լավ լացել է, մի անգամ էլ բարձացել է ծառի վրա ծիտիկի ձագերին նայելու, բայց ձագերը ծվծվացին և վախեցրեցի Հովհաննես Թումանյանին։ Գյուղում մի տղա կար, նա շատ հեքիաթներ գիտեր, գիշերները նա Հովհաննես Թումանյանին ու Հովհաննես Թումանյանի ընկերների համար հեքիաթներ էր պատմում։Նա 17 տարեկանում գրել է «Շունն ու կատուն» հեքիատը, իսկ 19 տարեկանում ամուսնացել է Մարիամ անունով աղջկա հետ։ Հովհաննես Թումանյանը ունեցելե է 10 երեխա և նրանց կատակով համարակարել օրինակ՝ համար երկուսը Աշխենը կարողանում էր լավ կրկնել հայրիկի ստորագրությունը։ Նա քառասուն տարեկանում նստեց բանտ և բանտում գրեց «Մի կաթիլ մեղրը» հեքիաթը։Երբ նրա ձորս տղաները լինում են ռազմաճակատում 1918 թվականին նրա որդի Արտավազդը զոհվում է։ Թումանյանի առողջությունը գնալով վատանում է և 1923 թվականի մարտի 23 նա զոհվում է։ Արեգը գողանում է հոր սիրտը և տանում թաղում։
