Վտակը ժայռից ներքև է թռչում,
Թափ առած ընկնում քարերի գլխին,
Զարկում ավազին, շաչում է, ճչում,
Ճչում անհանգիստ, փրփուրը բերնին։

Ինչպես ծերունին, ձենով պառաված,
Ձայնակցում է ժիր թոռնիկի երգին,
Այնպես է ծերուկ անտառը կամաց
Արձագանք տալի ջրի աղմուկին։

Այնինչ բնության զվարթ համերգի

Ունկնդիրն անխոս ու հավերժական,
Ժայռը մտախոհ՝ իր մռայլ մտքի
Ետևից ընկած լսում է նրան։

Գոյականներ

Վտակ, միտք, ժայռ, աղմուկ, ջուր, բնություն, ծերունի, թոռնիկ, անտառ, ճիչ, գլուխ, համերգ, փրփուր, քար, արձագանք, ավազ, ուկնդիրն, ձայն։

Ածանցավորներ

Հավերժական, բնություն, անհանգիստ, անխոս, արձագանք։

Բարդ բառեր

Ձայնակցում, մտախոհ։

You are currently viewing Մայրենի Հմաերգ